Friedrich Nietzsche
Wędrowiec i jego cień
Chcieć uchodzić za próżnego. — W rozmowie z nieznajomymi lub mało znajomymi wypowiadać tylko myśli wytworne...
Chcieć uchodzić za próżnego. — W rozmowie z nieznajomymi lub mało znajomymi wypowiadać tylko myśli wytworne...
Przed przyjacielem i wrogiem dowodzić swej próżności. — Niejeden poniewiera nawet przyjaciółmi, jeśli są świadkowie, którym...
Wędrowiec: Myślałem, że cień człowieka jest jego próżnością; ta jednak nigdy by nie pytała: „mamże...
Wyraz „próżność”. — Nieprzyjemnie, iż pewne wyrazy, bez których my moraliści obyć się nie możemy w...
Prześladowca Boga. — Paweł myśl tę wymyślił, Kalwin ją przejął, że potępienie od wieków przeznaczono niezliczonej...
Pierwotnie jednostka silna obchodzi się nie tylko z przyrodą, lecz także ze społeczeństwem i jednostkami...
Do światła. — Ludzie cisną się do światła, nie że by widzieć lepiej, lecz żeby błyszczeć...
Jeśli niesprawiedliwość posiadania odczuwa się bardzo silnie — wskazówka na wielkim zegarze znowu jest na tym...
Człowiek! — Cóż znaczy próżność najpróżniejszego z ludzi wobec pychy, którą odczuwa człowiek najskromniejszy, czujący się...
Jak należy napadać. — Przyczyny, dla których się w coś wierzy lub nie wierzy, są bardzo...
Postawa skupienia na sobie, adoracji swojej urody, zasług itp. połączona z oczekiwaniem podziwu od innych była często ganiona w literaturze dydaktycznej. Musi jednakże stanowić trudną do wykorzenienia przywarę, skoro nagany są ponawiane nieustannie od wieków.