- Ur.
-
12 czerwca 1892
w
Odessa
- Zm.
-
19 kwietnia 1945
w
Ravensbrück
- Najważniejsze dzieła:
-
Polski strajk,
Oświęcim - pamiętnik więźnia
Polska pisarka, socjolożka i działaczka społeczna.
Mówiono o niej ,,komunistka"; była gorącą patriotką i demokratką. W młodości, mieszkając w Rosji, przez kilka lat przebywała na zesłaniu za działalność socjalistyczną. W niepodległej Polsce, jako urzędniczka Państwowej Inspekcji Pracy, wizytowała fabryki i brała udział w negocjowaniu sporów zbiorowych. Zajmowała ją szczególnie ochrona zdrowia i macierzyństwa kobiet pracujących. To ona doprowadziła do zakładania żłobków przyfabrycznych. W roku 1937 współzakładała Kluby Demokratyczne, zrzeszające ludzi przeciwnych rozwojowi w Polsce tendencji totalistycznych. We wrześniu 1939 r., podczas oblężenia Warszawy koordynowała ratowanie ludzi spod gruzów zburzonych kamienic i opiekę nad mieszkańcami. Związana z Wojskowym Biurem Historycznym, wchodzącym w skład Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej, została zadenuncjowana gestapo, prawdopodobnie przez wrogą jej grupę polskiej skrajnej prawicy. Zmarła z wycieńczenia w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück na kilka tygodni przed wyzwoleniem. Jeszcze tam tworzyła projekty usprawnienia ochrony pracy w powojennej Polsce.
