Henryk Sienkiewicz
W pustyni i w puszczy
Zbliżał się wieczór. Słońce stało jeszcze dość wysoko, ale przetoczyło się już na stronę jeziora...
Zbliżał się wieczór. Słońce stało jeszcze dość wysoko, ale przetoczyło się już na stronę jeziora...
Staś znał Medinet z opowiadań młodszych inżynierów i podróżników, którzy jeździli tam na polowanie na...
Piaski zaczynają śpiewać.
— Piaski? Co to znaczy?
— Tak bywa, a znaczy to, że długo nie...
Wśród huku i wycia wichru słychać było dziwne głosy podobne do szlochania, to do śmiechu...
Obszary pustynne są obrazem wrogiego człowiekowi środowiska - miejsca fascynującego, a zarazem niebezpiecznego, w którym poddawana jest próbie odwaga i wytrzymałość bohaterów. Będąc na pustyni są oni stale narażeni na śmierć, pozostając oddaleni od źródeł wody życia (brak wody jest tu symboliczny). Pustynia jest jednym z charakterystycznych obrazów przestrzeni; pojawia się w literaturze przy okazji dalekiej wędrówki, życia obieżyświatów, np. W pustyni i w puszczy Sienkiewicza przynosi i obrazy samej pustyni, i opisy życia na niej. Pustynię odnajdziemy w twórczości Prusa, Cervantesa i innych.