Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 455 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Tak, dorzucę się do Wolnych Lektur! Tym razem nie pomogę, przechodzę prosto do biblioteki
Strona główna Katalog Autor
Ignacy Dąbrowski

Ignacy Dąbrowski

Modernizm ✖ Epika ✖ Powieść ✖
Sortuj:

powieści Modernizm Ignacy Dąbrowski

Artysta Bieda Błoto Bóg Brat Bunt Buntownik Choroba Ciało Cierpienie Czas Czyn Deszcz Dorosłość Duma Dusza Dziecko Filozof Gniew Gra Jedzenie Kłamstwo Kobieta Kondycja ludzka Konflikt wewnętrzny Ksiądz Łzy Lekarz Matka Mężczyzna Melancholia Miasto Miłość Miłosierdzie Mizoginia Młodość Muzyka Nadzieja Natura Nauczyciel Nauczycielka Nauka Nuda Obraz świata Obrzędy Obyczaje Okrucieństwo Opieka Pamięć Pieniądz Pies Podstęp Potwór Pożądanie Pozory Praca Prawda Przyjaźń Radość Religia Robak Rodzina Rozczarowanie Rozkosz Rozpacz Rozstanie Ruiny Śmierć Światło Święto Samolubstwo Samotność Sen Siła Siostra Słońce Słowo Smutek Spowiedź Strach Szczęście Szpieg Tęsknota Teatr Trup Upadek Vanitas Walka Wiara Wiedza Wizja Władza Wolność Współczucie Wyrzuty sumienia Wzrok Żebrak Zaświaty Zło Zwątpienie

O autorze

Ignacy Dąbrowski
Autor nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons

Ignacy Dąbrowski

Ur.
21 kwietnia 1869 w Warszawie
Zm.
4 lutego 1932 w Warszawie
Najważniejsze dzieła:
Śmierć. Studium (1892), Felka (1893), Chwila była przedwieczorna (1903), Matki: powieść współczesna (1923), Krwawa księga czyli Przekleństwo życia

Powieściopisarz i nowelista; członek Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich (1915--1919). Autor powieści Śmierć. Studium (wyd. przedwojenne 1983, 1900, 1921), dość istotnej w literackiej spuściźnie okresu Młodej Polski i tłumaczonej na wiele języków (dwa wyd. niem. 1896, wyd. ros. 1894 i 1908, wyd. czes. 1913). W 1887 zmuszony był przerwać naukę w gimnazjum z powodu gruźliczego krwotoku z płuc; lecząc się w sanatoriach, pracował nad swoim debiutem powieściowym, który zapewnił mu rozgłos i ustaloną pozycję w środowisku literackim.

Pracował początkowo jako korepetytor, następnie jako nauczyciel geografii i historii w warszawskich szkołach średnich, w tym współpracując z Polską Macierzą Szkolną; po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, od 1920 aż do przejścia na emeryturę był etatowym nauczycielem w gimnazjum im. Władysława IV na warszawskiej Pradze.

W 1903 ożenił się z rzeźbiarką Marią Gerson (1869--1942), córką malarza Wojciecha Gersona; żona jest autorką rzeźby portretowej na jego pomniku nagrobnym na warszawskich Powązkach.

Żołądek musi być nakarmiony: on jest silniejszy od głowy i pobije ją we wszystkich kierunkach...

Ignacy Dąbrowski, Śmierć

To było z pewnością konanie… Obudziłem się — oni klęczeli koło łóżka, patrząc się na mnie...

Ignacy Dąbrowski, Śmierć

Nic! — Głupstwo! — Naturalnie, że mam umrzeć. Głupstwo! Phi!…

Boże, co za męka!

Ignacy Dąbrowski, Śmierć
  • NIP: 952-187-70-87
  • KRS: 0000070056
  • REGON: 017423865
  • Numer konta: 75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację Wolne Lektury.
MKiDN
Strona biblioteki Wolne Lektury powstała dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.