Juliusz Słowacki
Beniowski. Dalsze pieśni
Za to był pewien książę Lubor, młody,
Rumiany, pięknej postaci topornej,
Który z Warszawy właśnie...
Zasadniczo jest to postać charakterystyczna dla literatury oświeceniowej, w której wyśmiewano typ młodzieńca modnego (wedle francuskich, nienarodowych wzorów), niepoważnego, lekkomyślnego, zajętego przede wszystkim strojami i blichtrem życia towarzyskiego (szczególnie tego dworskiego — stanowiła negatywny wzorzec osobowy.