Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Epika Juliusz Słowacki
Przydał mu także Tatara spod Waki,
Syna jednego Mołły, na tłumacza;
Są to od dawna...
Juliusz Słowacki
Beniowski. Pięć pierwszych pieśni
Teraz niech nowi wystąpią rycerze,
Ułani, dawnych synowie husarzy,
Którym krew ruska chorągiewki pierze.
Pan...
Juliusz Słowacki
Beniowski. Pięć pierwszych pieśni
Tu przerwany
Był list i dwoma plamkami zwalany.
Te plamki były do ust podniesione,
Lecz...
Juliusz Słowacki
Beniowski. Pięć pierwszych pieśni
Przez ciemne, smutne gościńce kurhanów
Niesie go czarny koń dniami i nocą.
Pod ziemią tętna...
Juliusz Słowacki
Beniowski. Pięć pierwszych pieśni
Ów pan wspaniałej tuszy — trochę baba
Na twarzy, dziwnej miał zbroję struktury.
Od kołnierza mu...
Juliusz Słowacki
Beniowski. Pięć pierwszych pieśni
Ja także jestem jak polscy rycerze,
A ksiądz mię posłem nazywa aniołem;
Ja listy noszę...
Juliusz Słowacki
Pisma mistyczne
Gdy oto nagle — z książeczką Tassa — weszły we mnie nowe, rycerskie zapały i imaginacje. Odtąd...
Motyw: Rycerz
Ta archaiczna odmiana żołnierza pojawiła się na naszej liście, ponieważ odsyła do swoistego kręgu wyobrażeń. Szczególnie w okresie romantyzmu (a więc w epoce porewolucyjnej) czasy rycerskie były obiektem marzeń o epoce surowości i prostoty, w której klarowne zasady w pełni regulowały życie: honor nakazywał walczyć w imię własnej religii i króla, a także damy swego serca. Przestrzenią tych działań były zamki, z których po wielu wiekach pozostały jedynie ruiny, skłaniające do melancholii (zob. też: walka, dwór).