Gdy zadzwoniono na herbatę, Ludka ukazała się z twarzą tak ponurą i odpychającą, że Amelka...
— Artur zrobił to wszystko, nie ja, bo ją zostawiłam własnym siłom. Mamo, gdyby umarła, to...
Gdy je przywołano, Artur stał przed panią March w tak pokornej postawie, że Ludka natychmiast...
Pokora to cnota tych, którzy potrafili wyrzec się pychy i przyrodzonego człowiekowi egoizmu. Najczęściej znajdziemy ją w wizerunkach chrześcijańskich świętych (św. Aleksy) albo z woli poety „aspirujących” do tej roli (ksiądz Piotr, ksiądz Robak). Poza tym pokora jest podstawową cnotą „maluczkich” — ludzi prostych. Jako cnota i wartość zarazem, pokora pojawia się również w innych kontekstach światopoglądowych.
