Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Michel de Montaigne

Michel de Montaigne

Sortuj:

eseje Renesans Michel de Montaigne

Bieda Bóg Bogactwo Brat Bunt Buntownik Carpe Diem Chciwość Chłop Choroba Ciało Ciemność Cierpienie Cnota Czarownica Czas Czyn Dar Dobro Dom Dorosłość Droga Dusza Dźwięk Dzieciństwo Dziecko Dziedzictwo Dziewictwo Dziki Filozof Głupota Gniew Gość Gospodarz Grzeczność Historia Idealista Imię Jedzenie Kara Katastrofa Kłamstwo Kłótnia Klęska Kobieta Kochanek Kondycja ludzka Konflikt Konflikt wewnętrzny Koniec świata Korzyść Kot Kradzież Krew Król Ksiądz Łzy Lekarz List Literat Los Lud Mądrość Mąż Małżeństwo Marzenie Maska Matka Mędrzec Mężczyzna Melancholia Miłość Mizoginia Młodość Moda Modlitwa Mucha Muzyka Natura Nauczyciel Nauka Niebo Nieśmiertelność Obowiązek Obraz świata Obyczaje Odwaga Ojciec Oko Okrucieństwo Omen Opieka Pamięć Państwo Piękno Pieniądz Pies Pijaństwo Pobożność Podróż Poezja Pogarda Pogrzeb Polityka Polowanie Polska Poświęcenie Potwór Pożądanie Pozory Pozycja społeczna Praca Prawda Prawo Proroctwo Przemiana Przemijanie Przemoc Przyjaźń Ptak Pycha Radość Religia Rewolucja Rodzina Rozkosz Rozpacz Rozum Rycerz Śmiech Śmierć Samobójstwo Samotność Sędzia Seks Siła Skąpiec Sława Słowo Sługa Sprawiedliwość Starość Strach Strój Sumienie Syn Szaleństwo Szczęście Szkoła Sztuka Tchórzostwo Testament Tłum Twórczość Uczeń Umiarkowanie Uroda Urzędnik Walka Wiara Wiedza Wierność Wierzenia Wina Wino Władza Własność Wojna Wolność Wróg Wygnanie Wzrok Żołnierz Żona Życie snem Żyd Zabawa Zabobony Zapach Zaświaty Zazdrość Zdrada Zdrowie Zemsta Ziarno Ziemia Zło Zwierzę Zwierzęta Zwycięstwo

O autorze

Michel de Montaigne
il. autor nieznany (XVI w.), domena publiczna

Michel de Montaigne

Ur.
28 lutego 1533 w Bordeaux
Zm.
13 września 1592 w Château de Montaigne koło Saint-Michel-de-Montaigne
Najważniejsze dzieła:
Próby (fr. Essais, wyd. 1580--1588).

Pisarz i myśliciel; jeden z głównych przedstawicieli fr. renesansu; znakomity obywatel Bordeaux, w l. 1557-70 członek sądu, a w l. 1581-85 (przez dwie kadencje) burmistrz miasta. Uważany za twórcę eseju jako nowego gatunku literackiego, stanowiącego erudycyjne rozważania zorganizowane tematycznie, ale podane w luźnej formie (niepodporządkowanej np. dowodzeniu pewnej tezy), odwołujące się do zasobów kultury: dzieł literatury, historiografii, filozofii i in. dziedzin wiedzy, poddawanych analizie i stanowiących podstawę dalszych dociekań.
Od najwcześniejszego dzieciństwa z polecenia ojca służba i domownicy zwracali się do niego po łacinie, dlatego też nie znał francuskiego, kiedy w wieku sześciu lat został oddany do szkoły ( cieszącego się b. dobrą reputacją kolegium w Bordeaux). Szkołę wspominał bardzo źle i do końca życia z pogardą wyrażał się o ,,bakalarstwie", jako specjalnym rodzaju myślenia oraz nauki uprawianej przez bakałarzy na potrzeby szkolne. Studiował następnie w Paryżu. Był znany na dworze trzech kolejnych królów, uczestniczył (z przyczyn honorowych, choć niechętnie) w zbrojnych rozprawach na tle religijnym między katolikami a hugenotami (kalwinami) szarpiących w tym czasie Francję; najserdeczniej związany z Henrykiem III (Walezym w l. 1573-74 królem Polski, a w l. 1574-89 królem Francji), służył mu pełniąc powierzone sobie przez króla misje dyplomatyczne. Osiadłszy w majątku Montaigne i ożeniwszy się, zajął się pracą nad swoim dziełem życia, obejmującym trzy tomy, uzupełnianym i zmienianym do ostatniej chwili przed śmiercią.
Kiedy w 1580 r. Montaigne odwiedził Rzym (został zaszczycony nadaniem mu honorowego obywatelstwa miasta, co wysoko sobie cenił, cały akt przytaczając w Próbach), postarał się o oficjalną aprobatę kościelną dla swojego dzieła - żył w końcu w czasach inkwizycji i palenia czarownic; jednak prawie sto lat później, w 1676 r. Próby i tak znalazły się na indeksie ksiąg zakazanych pod zarzutem szerzenia fideizmu.