Oskar Loerke
Nocą letnią
Z wiązu konarów w dygocie zwisa
Pnącz żalu rozpleniony,
Prze korzeniami, drga czarna misa
Wieczności...
Rozpacz jest stanem skrajnej utraty nadziei i poczucia sensu, momentem postawienia na krawędzi, wyczerpania wszelkich sił życiowych. Może wiązać się z żałobą, ostatecznym rozczarowaniem i niekiedy (jak np. w przypadku Wertera z powieści Goethego) prowadzić do samobójstwa.