Oskar Loerke
Nocą letnią
Z wiązu konarów w dygocie zwisa
Pnącz żalu rozpleniony,
Prze korzeniami, drga czarna misa
Wieczności...
Jest to pora ciemności, a więc niepewności kształtów i znaczeń, zwykle łączy się z tajemnicą, działaniem niejawnym (to czas schadzek miłosnych przy księżycu oraz spotkań np. spiskowców), a nawet z aktywnością sił zła. Motyw nocy bywał często kojarzony ze śmiercią — dopiero świt przynosi nadzieję nowego życia.