Paul Heyse
Samotni
Wsiadł i zbliżyli się do wody, Teresa szła przodem, wiodąc osła, którego tręzlę okręciła sobie...
Wsiadł i zbliżyli się do wody, Teresa szła przodem, wiodąc osła, którego tręzlę okręciła sobie...
Jako woda płynąca — rzeka wiąże się z motywem przemijania i zmienności rzeczywistości (co znajduje odbicie w klasycznych maksymach Heraklita z Efezu), a więc w jakiś sposób odsyła też do przemyśleń na temat kondycji ludzkiej czy obrazu świata. W literaturze polskiej (u Orzeszkowej, czy Żeromskiego) rzeka kojarzona jest historią (jest jej niemym świadkiem) i tradycją — a więc raczej z trwaniem niż przemijaniem.