Marie Beyle (Stendhal)
Pustelnia parmeńska
Rzuciła się ku stolikowi, przewróciła go i chwytając Fabrycego za ramię, spytała:
— Czy jadłeś?
To...
Rzuciła się ku stolikowi, przewróciła go i chwytając Fabrycego za ramię, spytała:
— Czy jadłeś?
To...
Jak sama nazwa wymownie wskazuje, zaznaczamy w ten sposób fragmenty mówiące o miłości szczęśliwej, zrealizowanej. Klasycznym (i mitycznym) przykładem takiej miłości są tu Baucis i Filemon, którzy dożyli pogodnej starości w harmonii małżeńskiej, a następnie bogowie przemienili ich w drzewa (dąb i lipę) i w ten sposób nie rozstali się również po śmierci.