Potrzebujemy Twojej pomocy!

Na stałe wspiera nas 452 czytelników i czytelniczek.

Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?

Victoria Benedictsson

Victoria Benedictsson

Sortuj:

O autorze

Victoria Benedictsson
autor nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons

Victoria Benedictsson

Ur.
6 marca 1850 w Fru Alstads socken
Zm.
21 lipca 1888 w Kopenhaga

Szwedzka pisarka, Victoria Benedictsson, przyszła na świat 6 marca 1850 roku w Skanii, a zmarła 21 lipca 1888 roku w Kopenhadze. Pisała pod pseudonimem Ernst Ahlgren.

W młodości pragnęła zostać malarką, ale ojciec sprzeciwił się jej planom. Wyszła wcześnie za mąż za znacznie starszego od niej mężczyznę, małżeństwo okazało się jednak nieszczęśliwe. W następstwie poważnej choroby, która przykuła ją do łóżka, Benedictsson skierowała swoje twórcze zainteresowanie w stronę pisarstwa. W 1884 ukazał się pierwszy zbiór jej opowiadań, a rok później pierwsza powieść Pengar (Pieniądze), w której znalazło się wiele wątków autobiograficznych. W późniejszych tekstach często poruszała aktualne problemy społeczne, wypowiadając się krytycznie o społeczeństwie, w którym status kobiety definiowało małżeństwo.

Znudzona banalnym małżeństwem, Benedictsson wyjechała do Kopenhagi, gdzie w 1886 roku, dzięki swoim sukcesom literackim, poznała duńskiego krytyka i literaturoznawcę Georga Brandesa. Miała z nim krótki romans - podziwiała go i zakochała się w nim, jednak on nie odwzajemniał jej uczucia. Aby zaimponować kochankowi, napisała swoją drugą powieść, inspirowaną ,Dekameronem Boccaccia, Fru Marianne (Pani Marianne). To opowieść o żonie, która wyrasta z młodzieńczych romantycznych wyobrażeń i znajduje spełnienie w dzieleniu się pracą i obowiązkami z mężem.

Nieszczęśliwa miłość do Brandesa była prawdopodobnie przyczyną samobójstwa szwedzkiej pisarki - świadczą o tym jej listy i dzienniki. Po dwukrotnej próbie samobójczej, w 1888 roku w pokoju hotelu Leopold w Kopenhadze Victoria Benedictsson podcięła sobie brzytwą tętnicę szyjną. Została pochowana na cmentarzu w stolicy Danii, a na jej nagrobku wyryto słowa: Sanning och Arbete (Prawda i Praca).

Victoria Benedictsson uważana jest, obok Augusta Strindberga, za najwybitniejszą przedstawicielkę szwedzkiej powieści realistycznej. W swoich książkach często opowiada o nieszczęśliwych małżeństwach, różnicy wieku między mężem i żoną, prawach małżonki i - szerzej - o kwestii kobiecej.