Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

TAK, pomogę! Nie, tym razem nie pomogę
Strona główna Katalog Autor
Wacław Berent

Wacław Berent

Epika ✖ Modernizm ✖ Powieść ✖
Sortuj:

powieści Modernizm Wacław Berent

Aktor Alkohol Antysemityzm Artysta Bieda Bijatyka Błądzenie Bóg Bogactwo Bogini Brat Broń Bunt Choroba Chrystus Ciało Ciemność Cień Cierpienie Cisza Cmentarz Cnota Córka Czarownica Czary Czas Czyn Czyściec Dar Dekadent Diabeł Dorosłość Duch Dusza Dzieciństwo Dziecko Egoista Egoizm Erotyzm Fałsz Filozof Flirt Głupota Góry Gra Grób Grzech Grzeczność Gwałt Hańba Handel Historia Idealista Interes Jedzenie Jesień Kapłan Kara Karczma Katastrofa Kawiarnia Kłótnia Klęska Kobieta Kobieta demoniczna Kobieta "upadła" Kochanek Kondycja ludzka Koniec świata Krew Ksiądz Książka Kuszenie Kwiaty Łzy Lekarz List Literat Los Lud Mądrość Mąż Marzenie Maszyna Matka Mędrzec Mężczyzna Melancholia Miasto Miłość Miłosierdzie Milczenie Mizoginia Młodość Modlitwa Motyl Muzyka Nacjonalizm Nadzieja Narkotyki Natura Nauka Niebezpieczeństwo Niemiec Nienawiść Niewola Noc Nuda Obcy Obraz świata Obrzędy Obyczaje Odrodzenie Odwaga Ofiara Ojciec Opieka Owoc Pamięć Patriota Piękno Pielgrzym Pieniądz Pies Pijaństwo Piorun Plotka Pobożność Pocałunek Pogrzeb Pokusa Polak Polska Portret Poświęcenie Potwór Powstaniec Pożądanie Pożar Pozycja społeczna Praca Prawda Prometeusz Przeczucie Przekleństwo Przemiana Przemoc Przyjaźń Przyroda nieożywiona Ptak Pycha Religia Rewolucja Robak Robotnik Rodzina Rosja Rosjanin Rozkosz Rozpacz Rozstanie Rozum Ruiny Rycerz Śmiech Śmierć Śpiew Świt Salon Samobójstwo Samolubstwo Samotnik Samotność Sędzia Seks Serce Siostra Sława Słowo Sługa Smutek Snobizm Społecznik Spotkanie Spowiedź Sprawiedliwość Starość Strach Strój Sumienie Syberia Syn Szaleństwo Szatan Szczęście Szlachcic Sztuka Tajemnica Taniec Tchórzostwo Tęsknota Teatr Tłum Trucizna Trup Twórczość Ucieczka Uczta Upadek Upiór Uroda Wąż Walka Wampir Warszawa Wiara Więzień Więzienie Wiedza Wierzenia Wiosna Wizja Władza Woda Wojna Wolność Współczucie Wzrok Żołnierz Żona Życie jako wędrówka Żyd Zabawa Zamek Zapach Zaświaty Zazdrość Zbawienie Zdrada Zemsta Zepsucie Zesłaniec Zło Zmysły Zwierzę

O autorze

Wacław Berent
fot. autor nieznany, domena publiczna, Wikimedia Commons

Wacław Berent

Ur.
28 września 1873 w Warszawie
Zm.
22 listopada 1940 w Warszawie
Najważniejsze dzieła:
Próchno, Ozimina, Żywe kamienie, Diogenes w kontuszu, Zmierzch wodzów

Powieściopisarz, eseista i tłumacz okresu modernizmu.
Z wykształcenia przyrodnik (obronił doktorat w zakresie ichtiologii na uniwersytecie w Zurychu). Pierwsze opowiadania publikował pod pseudonimem Władysław Rawicz, ukazując zgodnie z duchem czasu pesymistyczną wizję świata i bohaterów targanych wewnętrznymi sprzecznościami, skłóconych ze społeczeństwem. Był równie zafascynowany, jak krytyczny w stosunku do filozofii Nietzschego, ożywiającej umysły inteligencji na przełomie wieków; przetłumaczył Tako rzecze Zaratustra oraz poświęcił niemieckiemu myślicielowi rozprawę Źródła i ujścia nietzscheanizmu. Podobnie ambiwalentne stanowisko zajmował Berent wobec spuścizny polskiego romantyzmu, którego społeczne i polityczne źródła, uwarunkowania i konsekwencje (m.in. w postaci powstań narodowych) rozważał w tzw. ,,opowieściach" historycznych: Diogenesie w kontuszu (1937) oraz Zmierzchu wodzów (1939).
Do najistotniejszych zalicza się realistyczne powieści Berenta poruszające tematykę współczesną pisarzowi; są to: Fachowiec (1895), Próchno (1903) i Ozimina (1911). W ostatniej z nich zajął się problematyką rewolucji (silną inspiracją były wydarzenia rewolucji 1905 roku) i analizą kondycji duchowej społeczeństwa polskiego w przededniu nadchodzących, już wyczuwalnych wstrząsów dziejowych. Obawiając się, że sama walka rewolucyjna może unicestwić historyczny dorobek intelektualny oraz kultywując ideologię moralno-narodową, Berent uznawał jednak ożywczą siłę ruchów lewicowych i postulował ideowy sojusz z socjalizmem (studium Idea w ruchu rewolucyjnym z 1906 r.).
W dwudziestoleciu międzywojennym uczestniczył aktywnie w życiu literackim, był współredaktorem ,,Nowego Przeglądu Literatury i Sztuki" (1920-1921) oraz redaktorem ,,Pamiętnika Warszawskiego" wraz z Janem Lechoniem (w 1929 r.). Uhonorowany nagrodami literackimi i państwowymi (nagroda literacka miasta Warszawy 1929, państwowa nagroda literacka za biograficzne opowiadania z tomu Nurt: Wywłaszczenie Muz, Szabla i Duch oraz Wódz 1933, odznaczenie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski 1933), został członkiem Polskiej Akademii Literatury (1933) i Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy.
Tłumaczył gł. z fr. i niem., m.in. prozę Friedricha Nietzschego, Knuta Hamsuna, Henrika Ibsena, Guy Maupassanta i Romain Rollanda.

— No, ludzie szaleli po prostu! Dziennikarze nagabywali mnie aż tutaj w bramie. On się nawet...

Wacław Berent, Próchno

Zza kulis wyfrunęło czerwone stado dziewcząt z kastanietami w rękach. Pochyłe deski sceny zagrały jak...

Wacław Berent, Próchno

Podobno panna Ola zasłabła, podobno pan Tański jest tak uprzejmy, że odprowadza ją — podobno do...

Wacław Berent, Ozimina
  • NIP: 952-187-70-87
  • KRS: 0000070056
  • REGON: 017423865
  • Numer konta: 75 1090 2851 0000 0001 4324 3317
Wolne Lektury to projekt prowadzony przez fundację Wolne Lektury.
MKiDN
Strona biblioteki Wolne Lektury powstała dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.