Motyw: Żal

— Co wieziecie, Adamie, do domu? — pytała.

— Chustkę dla matki, kaszkiet ojcu, a dziewuchom paciorków…

— A...

Matka siedziała na progu z różańcem w ręce, a Nastka drzemała na ławie.

— Już czas...

Znał on to wszystko dobrze, znał, jak znał każdy rów, każdą suszkę, każde prawie grubsze...