
Amalie Skram
Profesor Hieronimus
O Boże, nie — nie dawała rady — nie dawała rady! Był wieczór w atelier w mocnym...
O Boże, nie — nie dawała rady — nie dawała rady! Był wieczór w atelier w mocnym...
Och, te skurcze ust, te okropne, nieznośne skurcze ust…! Osłoniła dłonią oczy i zobaczyła, co...
Else poszła do atelier i popatrzyła na swój wielki obraz. Wszystko było i pozostawało złe...
Motywem tym oznaczamy opisy kondycji, losu i problemów artystów w ogóle, jak również wskazujemy charakterystyczne fragmenty przedstawiające poszczególne postaci artystów różnych dziedzin. Wśród przykładów ilustrujących treściową zawartość tego motywu można wskazać np. obraz Boga-artysty (architekta, twórcy świata) w Pieśni XXV (Ks.II) Jana Kochanowskiego, czy Konrada — bohatera III cz. Dziadów Mickiewicza — poety i samotnika, który odnajduje ukojenie w sztuce.