— Jakby tu król był, toby porządek musiał u nich być lepszy.
— Choćby i my na...
Po godzinie „odpoczynku” zaczął się zapełniać wewnętrzny czworobok dworem J. K. Mości i wkrótce ujrzeliśmy...
Akasamadu jest, jak łatwo się spodziewać, bezdzietny, a i choroba jego przeniesie go może do...
Król po ceremonialnym przywitaniu zajął swój tron, u nóg siedli dwaj jego mali synowie, z...
Ostatnie widzenie się z sędziwym afrykańskim władcą na długo pozostanie mi przed oczami. Zastaliśmy go...
Motyw dotyczy różnych wizerunków królów zapisanych w literaturze, jak również zagadnień dotyczących sprawowania władzy królewskiej (np. w satyrze Krasickiego Do króla, czy w dramatach Shakespeare'a). Problematyką związaną z władzą królewską (np. znaczeniem jej dziedziczności) zajmował się również Ignacy Krasicki. Biskup-poeta przekornie zwracał się do Stanisława Augusta w satyrze Do króla:
,,Satyra prawdę mówi, względów się wyrzeka.
Wielbi urząd, czci króla, lecz sądzi człowieka.
Gdy więc ganię zdrożności i zdania mniej baczne,
Pozwolisz, mości królu, że od ciebie zacznę.
Jesteś królem, a czemu nie królewskim synem."
(zob. też: dwór, dworzanin, błazen, rycerz, zamek).
