Motyw: Miłość

Danusia trzymała głowę, jak mogła najniżej, nad miską, bo wstyd jej było ludzi, ale trochę...

Po czym jęła ronić łzy, rozmyślając o przyszłym niepewnym losie rycerzyka, a Danusia zawtórowała jej...

eden tylko Zbyszko nie myślał o łowach, ale wsparłszy łokcie na kolanach Danusi, a głowę...

Jedzie np. z nami jakaś para, która widocznie świeżo się pobrała. On wygląda jak tęgi...

Aż wreszcie kolej i na Nią — najpiękniejszą, najwięcej czczoną.

Zbliżyła się słodka, cudna, rozpłakana. Serce...

— Czy wasze nie tego mniemania, co i ja, że gdyby nie amory, siła złego nie...

— Nieszczęście by chyba waćpanu taka służba przynieść mogła.

A namiestnik przechylił się przez drzwiczki kolaski...

I znowu jedwabne zasłony oczu kniaziówny podniosły się, a wzrok jej napotkał męskie i szlachetne...

— Snadź już chyba i anieli w niebie cudniej nie śpiewają od waćpanny.

— Grzeszysz, rycerzu, przyrównywając...

Spodziewał się też, że Bóg, któren nad niewinnością czuwa, Heleny nie opuści, a chcąc łaskę...