Charles Guérin
Wpatruj się co wieczora...
Z dala swarliwych wiatrów i grzmiącego morza,
Unieś — idący smutnie w swoich dróg zawiłość,
Kędy...
Motyw służy do zaznaczania tych fragmentów, które wskazują na trwałość uczucia sięgającą poza ziemskie życie. W Legendzie o Tristanie i Izoldzie znakiem takiej miłości jest gałąź głogu, która, wyrastając z grobu kochanka, wrasta w miejsce pochówku kochanki. O takiej miłości mówi też Gustaw na sam koniec swej wizyty u Księdza, gdy już znalazł ukojenie.