Seweryn Goszczyński
Zamek kaniowski
I nic nie wiedzieć, korzyść badań zwykła:
Bo przez natrętne naglony pytanie,
Jak zacznie szukać...
ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?
Seweryn Goszczyński
Zamek kaniowski
Jeśli są słowa, co, jak gromu ciosy,
Niosą śmierć nagłą w najczerstwiejsze zdrowie:
Czuł je...
Fryderyk Hebbel
Dzienniki
Wyrażenie pokrewnych myśli przez pokrewne dźwięki jest czymś cudownym i wywołuje wrażenie jakby przedustawnej harmonii...
Fryderyk Hebbel
Dzienniki
I w słowie należy szanować niewinność; kto je gwałci, może z nim spłodzić bękarta, jakiego...
Fryderyk Hebbel
Dzienniki
Pierwszym stadium formy jest słowo, w które myśl musi się wcielić, aby przede wszystkim stać...
Fryderyk Hebbel
Dzienniki
Gdyby kto chciał wynajdywać nowy język, nie byłoby to tak bezsensownym przedsięwzięciem, jak się niewątpliwie...
Fryderyk Hebbel
Dzienniki
O nicości nie można myśleć, nie przydając jej czegoś, przynajmniej nazwy, która z niej już...
Fryderyk Hebbel
Dzienniki
Niczego się tak dziś w poezji nie nadużywa jak porównań; więc z pewnością będzie na...
Fryderyk Hebbel
Dzienniki
Czy jest to naturalne, gdy złe rymy dobrych utworów, źle zbudowane okresy dobrych książek sprawiają...
Motyw: Słowo
Jest słowo stwórcze — to, które było na początku według Ewangelii Jana oraz słowo poetyckie — również tworzące światy. Poeci romantyczni chętnie odwoływali się do tej pierwotnej, ewangelicznej boskiej mocy słowa. Byli jednak i sceptycy, którzy, jak Hamlet w książkach widzieli tylko pustkę słów („Słowa, słowa, słowa”) nie docierających do istoty rzeczywistości. Słowo łączy się więc tematycznie z hasłami takimi jak stworzenie, twórczość, poeta, literat, książka. W romantyzmie trwała dyskusja nad etymologią nazwy Słowian; jedni uważali, że pochodzi ona od sławy, inni, że od słowa (pierwsza koncepcja podkreślała w ukształtowaniu słowiańskiej tożsamości rolę walecznych, bohaterskich czynów orężnych, druga — rolę poetów).
