Marek nie mógł usiedzieć na miejscu. Justa nie wracała. Dolka i Romka nie można było...
Ale i tę ciszę, która unosiła się nad dzielnicą w Krakowie, trudno było znieść. Było...
Gdy weszła, wszyscy już wiedzieli, że Dolek został zaaresztowany. Poznała to od razu, gdy ujrzała...
Rozkaz komendy placu w Wiedniu, tyczący się pogrzebu Alfreda Redla, byłego pułkownika sztabu, został już...
Ewcia, siedząc przy otwartym oknie swojego pokoiku, który się znajdował na tej samej wysokości geograficznej...
Nagle przy Alcala, od bulwarów, którymi często szło wojsko, zaczął wpadać w tę przejmującą ciszę...
Niech cisza rozpościera się we wnętrzu każdej cegły i przenika wszystko na świecie: domy, słońce...
![*** [Ach, jak ogłusza to wszystko...]](/media/book/cover_clean/weintraub-ach-jak-oglusza-to-wszystko_OpQOsTY.jpg)
Poprzedza wszelki dźwięk, jest integralną częścią muzyki. Wiele z niej się może wyłonić. Stanowi moment pewnego zatrzymania, pauzy w działaniu, często jednak przynosi niepokój. Słynna jest szczególnie ta, która następuje przed burzą. Motyw został wykorzystany m.in. przy opracowaniu Stepów Akermańskich Mickiewicza. Autorzy piszą o ciszy dość często: spotkamy ją w poezji Kasprowicza, u Mickiewicza w Panu Tadeuszu, w Nad Niemnem Orzeszkowej.
