Autor nieznany
Ze skarbnicy midraszy
Słowo cadyka
Ben Sawar przez całe życie zajmował się dobroczynnością. Pewnego razu dowiedział się, że...
Ben Sawar przez całe życie zajmował się dobroczynnością. Pewnego razu dowiedział się, że...
Rzecz, o której będzie mowa, wydarzyła się dawno temu w Erec Israel. Pewien kupiec wybrał...
Cesarz rzymski Lulianus pobierał nauki u żydowskich mędrców. Kiedy zapoznał się z historią Józefa oraz...
Posłuszny despotycznemu rządowi greckiemu, sąd skazał rabbiego Josiego ben Joezer na śmierć. Była sobota. Strażnicy...
Po wykładach uczniowie zwykli byli odprowadzać swego mistrza Hilela Starego. Po drodze zadawali mu mnóstwo...
Któregoś dnia król zażądał od mędrców żydowskich, żeby dostarczyli mu latarnię. Mędrcy zaczęli się zastanawiać...
— Wiwat król! Niech żyje król! Słyszeliśmy, że Terachowi, synowi twego generała Nachora, ma urodzić się...
Motyw dotyczy tych fragmentów, w których mówi się nie tyle o mądrości, ile o osobie będącej jej uosobieniem, czy wyrazicielem (przez co mędrzec jest spokrewniony z filozofem — miłośnikiem mądrości, ale z nim się nie utożsamia). Może pojawiać się jako postać ujęta ironicznie, potraktowana prześmiewczo. W tych przypadkach mędrzec stawałby się mędrkiem (O mędrcu mowa w satyrze Człowiek i zwierz Krasickiego, a o mędrku w satyrze Mędrek).