Potrzebujemy Twojej pomocy!
Na stałe wspiera nas 457 czytelników i czytelniczek.
Niestety, minimalną stabilność działania uzyskamy dopiero przy 500 regularnych darczyńców. Dorzucisz się?
Kto mnie wołał,
czego chciał —
zebrałem się,
w com ta miał:
jestem, jestem
na...
Stanisław Wyspiański
Wesele
STAŃCZYK
A wolicie spać —
DZIENNIKARZ
To jedno!
Usypiam duszę mą biedną
i usypiam brata mego...
Stanisław Wyspiański
Wesele
PANNA MŁODA
Od tańcenia takem osłabła…
Śniło mi się, że siadam do karety,
a oczy...
Stanisław Wyspiański
Wesele
Gdzie to człowiek chadza w śnie:
straszno tam, tutaj źle;
prawie co dzień myślę o...
Stanisław Wyspiański
Wesele
GOSPODARZ
Cóż mi kum do ucha skrzeczy,
o czym? — cóż z tą kosą, po co...
Stanisław Wyspiański
Wesele
CZEPIEC
Dnieje!!!
POETA
Dnieje, tak, to tam szaleje
ta majaka z chmur i mgły,
ta...
Stanisław Wyspiański
Wesele
CHOCHOŁ
To ich Lęk i Strach tak wzion,
posłyszeli Ducha głos:
rozpion sie nad nimi...
Stanisław Wyspiański
Wesele
A czy wiesz, czym ty masz być,
o czym tobie marzyć, śnić?
POETA
Sen, marzenie...
Stanisław Wyspiański
Wesele
Dzisiejsze sny,
po tej nocy nieprzespanej,
będą cudne — bo oczy patrzące
stały się figurami ludne...
Motyw: Sen
Ponieważ podczas snu nie używamy naszego ciała i pozostajemy wyłączeni z życia i jego spraw — porównywano stan ten do śmierci (dokonującej się codziennie niejako „na próbę”). Znajduje to odzwierciedlenie w mitologii greckiej (wujem Morfeusza, boga marzeń sennych, był Tanatos, bóg śmierci). Zarazem marzenia senne miały dawać przedsmak zaświatów. Uważano też, że za pomocą snów żyjący mogą otrzymywać informacje na temat tego, co los gotuje im w przyszłości (to sny-proroctwa), a także utrzymywać kontakt z duchami. Sny grają wielką rolę w literaturze okresu romantyzmu (wystarczy zajrzeć do Dziadów Mickiewicza).