— Mój drogi — (przytrzymuje pana de Fischtaminel za guzik od paltota) — ty sobie...
Ten sam członek Komisji Kodyfikacyjnej (ot, takie sobie przypuszczenie!), który dla swojej przyjaciółeczki wezwałby, w...
Zważcie te słowa urzędowego papieru: „doradzamy WPanom wymówić posadę takim rodzinom”… To nie jakaś przygodna...
Boy głosił kartka po kartce najwyrafinowańszą mistyfikację, jaką kiedykolwiek napisał. Bawiło mnie to niewymownie, że...
„Niewiniątka, udawalskie, niedotykalskie, obrażalskie, beksy, skarżypyty”.
Prawda, dziewczynki często udają lepsze, niż są. Ale i...
Poniżaj się, poniżaj się, sama, o duszo! By sama sobie zapewnić szacunek, nie będziesz miała...
Ludziom chorym na żółtaczkę miód wydaje się gorzki. A woda straszna — dotkniętym wścieklizną. A chłopcom...
Ludzie, którzy sobą wzajemnie pogardzają, prawią sobie wzajemne pochlebstwa, a którzy pragną się — jeden nad...
I obyczaj człowieka, który łączy nabożność z haniebnym życiem, zda mi się poniekąd bardziej naganny...
Racja pozorów. — Trzeba mieć na dnie duszy swój własny pogląd i wedle tego o wszystkim...
Jest to zjawisko związane ze strategiami przetrwania w społeczeństwie oraz sposobami osiągania korzyści możliwie najmniejszym kosztem. Bohaterowie literaccy dość często stosują rozmaite przebrania i maski, by stworzyć fałszywe, a korzystne dla nich wrażenie na swój temat. Łudzenie pozorami bywa też przedstawiane jako główna cecha rzeczywistości (obraz świata).
