Stanisław Przybyszewski
Moi współcześni
Gdy sobie uprzytomnię tę całą ohydę życiową, jaką od samego początku mojej „kariery” artystycznej przeżywać...
Gdy sobie uprzytomnię tę całą ohydę życiową, jaką od samego początku mojej „kariery” artystycznej przeżywać...
kochanym był mi towarzyszem Artur Gruszecki, któremu to „Stachu” — „Stachu” nie chciało przejść przez gardło...
Gnany przemożną tęsknotą jechałem do Polski, ale przez głowę mi nie przechodziło, żebym ja miał...
Przeciwieństwo to, mało co widoczne w wielkopaństwowych społeczeństwach, które najspokojniej w świecie wyrzucało fanatyków prawdy...
Ten poemat, o którym już w pierwszym numerze objętego przeze mnie „Życia” pisałem, że jest...
Kwestia finansowa Wyspiańskiego nic nie obchodziła: pieniądze musiały się znaleźć i na tym koniec.
Było...
W całym tym moim programowym manifeście, z którego i dziś ani jednego słowa nie mógłbym...
Człowiek sztuki nie tworzy ani tworzyć nie może, bo wtedy mógłby każdy, gdyby tylko „zechciał...
I osobniki te, przez które ona niepojęta siła twórcza w sztuce się objawia, nie są...
Motywem tym oznaczamy opisy kondycji, losu i problemów artystów w ogóle, jak również wskazujemy charakterystyczne fragmenty przedstawiające poszczególne postaci artystów różnych dziedzin. Wśród przykładów ilustrujących treściową zawartość tego motywu można wskazać np. obraz Boga-artysty (architekta, twórcy świata) w Pieśni XXV (Ks.II) Jana Kochanowskiego, czy Konrada — bohatera III cz. Dziadów Mickiewicza — poety i samotnika, który odnajduje ukojenie w sztuce.