Jędrzej Kitowicz
Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III
Kogo nie stać było na galony i rygielki srebrne lub złote albo miał je za...
Kogo nie stać było na galony i rygielki srebrne lub złote albo miał je za...
Pospólstwo i szlachta drobna różniła się od uboższych jeszcze od siebie butami, u których były...
Poły u obojga nic a nic niezałożyste, i tylko brzegami poła poły dosięgająca, w siedzeniu...
Na ostatek Polacy, coraz lepiej naśladując kobiecą pieszczotę w stroju, wymyślili pod bławatne kubraki żupany...
Suknią odświętną były: kontusz sukienny różnego koloru, żupan atłasowy karmazynowy, bez guziczków, albo żółty. Kontusze...
Nie wiedzieli panowie, jak się różnią od szlachty; jakąkolwiek oni modę wymyślili, wnet ją widzieli...
Głowy nosili jedni w naturalnych włosach podług mody fryzowanych, drudzy w pudrowanych, inni, najwięcej starzy...
Na wierzch brały sznurówkę rogiem wielorybim czyli fiszbinem przeszywaną, z wyciętym gorsem, ściskając się temi...
Od średnich lat Augusta III nastały szamerlaki, manta-szusty i szlombry i robrony; tych ja z...
Gdy nastały te długie suknie, nastały oraz i gorse wycinane, tak iż całe plecy aż...
Znamy dokładnie suknie Izabeli Łęckiej, wiemy, co nosił Werter — jego stroje wykreowały modę, którą swego czasu naśladowali masowo nadwrażliwi romantyczni młodzieńcy skupieni na doznawaniu weltschmerzu. Pisarze ubierali bohaterów z dużą dokładnością i sądzimy, że nie jest to bez znaczenia. Reymont, który miał pewne doświadczenie krawieckie ubierał bohaterki zgodnie z obowiązującą modą lub ludowym obyczajem. Stroje Daisy z Wampira też są nieprzypadkowe. Pod hasłem strój (połączonym pewnym pokrewieństwem z przebraniem) zbieramy co celniejsze fragmenty literackie poświęcone ubiorom.