Jan Kiliński
Pamiętnik
Tak tedy po skończonej sesji pożegnaliśmy się z sobą i rozeszliśmy się do domów swoich...
Tak tedy po skończonej sesji pożegnaliśmy się z sobą i rozeszliśmy się do domów swoich...
A że ich oficerowie nie chcieli żadnym sposobem pardonu ani z żołnierzami pójść nie chcieli...
Tak tedy natenczas jenerał Szweryn przyjechał, gdy nas wyprowadzono ze stajni; zaraz się pytał, który...
Więc ci żołnierze, którzy mnie konwojowali, prawdziwie ze mną po nieprzyjacielsku sobie postąpili, bo gdyśmy...
Także miejsce tu miały skargi obywatelów na żołnierzy, wiolencyje jakowe w przechodach i na stacyjach...
Oficerowie cudzoziemskiego autoramentu, jako pod lepszą subordynacyją zostający, a tem samem przywykli do szanowania starszych...
Karty i kości druga zabawa była w Radomiu dla wojskowych, na którą samę bez żadnego...
Kiedy woźny wymieniał króla, oficer komenderujący zawołał na żołnierzy: „praesentier das giver”, a natychmiast żołnierze...
Wojsko polskie za Augusta III było bardzo szczupłe; komput jego, przez konstytucyją sejmową za Augusta...
Można i stąd ciągnąć derywacyją autoramentu polskiego, iż to był rodzaj milicyji polskiej najdawniejszy krajowy...
Żołnierze są najważniejszymi (obok przywódców) aktorami wojen. Funkcja wiąże żołnierza ściśle z ideą państwa — ma za zadanie bronić jego terytorium lub zdobywać nowe, poszerzając granice kraju. Wśród wymaganych pozytywnych cech żołnierza wymienić można obowiązkowość, wierność i odwagę, jednakże charakter jego zajęcia (zabijanie wrogów, stosowanie zinstytucjonalizowanej przemocy) naraża go na aberrację w kierunku okrucieństwa i może prowadzić do uczestniczenia w popełnianiu zbrodni.