- Najważniejsi twórcy
- G. Byron, A. Puszkin, J. Słowacki, J. Tuwim
Ukształtowany w romantyzmie gatunek poezji narracyjnej łączący elementy liryczne z dyskursywnymi; odmiana poematu epickiego. Jest to rozbudowany wierszowany utwór narracyjny, o luźnej, fragmentarycznej kompozycji, najczęściej powiązanej wątkiem podróży bohatera lub wątkiem romansowym. Fabuła poematu dygresyjnego (często epizodyczna, porwana, pełna niedopowiedzeń) stanowi jedynie pretekst do dygresji narratora na rozmaite tematy: związane ze sztuką, literaturą, historią, polityką, wypowiedzi autotematyczne, anegdoty itp. Narrator zaznacza umowność fabuły, zwraca uwagę na sam akt twórczy, często jest ironiczny, zaznacza swój subiektywizm, bohaterów traktuje z dystansem, niekiedy żartobliwie lub złośliwie. Znanymi poematami dygresyjnymi są np. Wędrówki Childe Harolda George'a Byrona, Eugeniusz Oniegin Aleksandra Puszkina czy Beniowski Juliusza Słowackiego.