Arthur Conan Doyle
Dolina trwogi
Około pół mili od miasteczka, w starym parku, słynnym z olbrzymich buków, stoi wiekowy dwór...
Około pół mili od miasteczka, w starym parku, słynnym z olbrzymich buków, stoi wiekowy dwór...
Zwykle jest siedzibą królów i rycerzy, świadkiem historii i obiektem romantycznych marzeń o przeszłości. Bywa też interpretowany w kategoriach psychoanalizy (Jungowskiej) jako obraz jaźni, przy czym jego piwnice oraz nieuczęszczane tajemnicze zakamarki stanowią odpowiednik nieświadomości i podświadomości, zaś zaludniające zamkowe wnętrza postaci — mężczyźni i kobiety — odwzorowują męskie i żeńskie aspekty jaźni (animusa i animę).