Stanisław Brzozowski
Płomienie
— Ale ty wiesz o tym, gdzie żyjesz, wiesz, kto tu rządzi, wiesz ty, jak się...
— Ale ty wiesz o tym, gdzie żyjesz, wiesz, kto tu rządzi, wiesz ty, jak się...
Zacząłem przeczuciem rozumieć straszny dramat rosyjski.
Myśl pojawiła się tu jak gość nieoczekiwany, jak wróg...
Czy wy wiecie, co to jest Rosja? Czy wy wiecie, że tu człowiek nie ma...
Oni ciągle słówkami się bawią. Nieboszczyk „baryn” — tak nazwał Nieczajew Herzena — zwykle mówił: „My nie...
U nas, łaskawco mój, uczucia cywilne nie miały nigdy ani czasu, ani sprzyjających warunków. Słyszałem...
Nalał nowe kieliszki.
— U nas w Rosji — mówił — zwyczaj jest przed samym wyjazdem posiedzieć jeszcze...
Myślący człowiek rodził się w Rosji ciężko i chorobliwie. Ciężkie i krwawe były jego pierwsze...
Resztki koczowniczego życia napotykało się tu nieustannie: trwały one pod biurokratyczną powloką. Tu jeszcze czuło...
Czy uwierzysz pan, czego tu ludzie nie zastawiają? Urzędnik, panie, urzędnik skarbowy z akcyzy, córkę...
Społeczeństwo czekało z natężeniem, miało się przekonać, czy prawdą jest, że pod strasznym uciskiem, w...