Sembirski statysta przybrany był odpowiednio do wysokiego stanowiska: jaskrawy sarong w kraty ujmował jego biodra...
„Muszę być tak śliczna — myślała uśmiechając się do zwierciadła — by nie tylko głupiego chłopa, ale...
Wierzył, że jeden i ten sam naród rządzony może być w danym czasokresie w jeden...
— O drogi mój Rożenku! — zawołał. — Oto widzisz, jak dręczony jestem chorobą z rozmysłem nabytą, widzisz...
Zatrzymując się przed zwierciadłem jakiegoś balwierza, zapłakał, albowiem nie mógł się poznać: Tak zmieniła go...
Antym idzie się ogolić; zdecydował się zastąpić swój fular gotowym krawatem, to chyba wystarczy; nie...
Zerwał fular, który nosił jako krawatkę i kołnierzyk, rozchylił koszulę i przy otwartym oknie wystawił...
Teraz zaś wyglądasz jak człowiek; brak ci tylko warkocza, w który każ spleść swoje włosy...
A odznaczała się tym szczegółem w prostym, ale powabnym ubiorze, iż przy pasku w kwiaty...
Rozumiem pana — odrzekł Wilhelm. — Dlaczegóż byśmy nie mieli duchowo zastosować tego, co w rzeczach cielesnych...
Znamy dokładnie suknie Izabeli Łęckiej, wiemy, co nosił Werter — jego stroje wykreowały modę, którą swego czasu naśladowali masowo nadwrażliwi romantyczni młodzieńcy skupieni na doznawaniu weltschmerzu. Pisarze ubierali bohaterów z dużą dokładnością i sądzimy, że nie jest to bez znaczenia. Reymont, który miał pewne doświadczenie krawieckie ubierał bohaterki zgodnie z obowiązującą modą lub ludowym obyczajem. Stroje Daisy z Wampira też są nieprzypadkowe. Pod hasłem strój (połączonym pewnym pokrewieństwem z przebraniem) zbieramy co celniejsze fragmenty literackie poświęcone ubiorom.
