Poetyka

Ur.

w Stagira

Zm.

w Chalkis na wyspie Eubea

Najważniejsze dzieła:
Organon (zbiór pism logicznych), Fizyka, Zoologia, O częściach zwierząt, O duszy, Metafizyka, Etyka nikomachejska, Polityka, Ustrój polityczny Aten, Retoryka, Poetyka

Grecki filozof, najwszechstronniejszy z uczonych starożytnych. Urodził się w roku 384 p.n.e. w greckiej kolonii Stagira na Półwyspie Chalkidyckim jako syn nadwornego lekarza króla Macedonii Amyntasa, ojca Filipa II. W wieku 17 lat przybył do Akademii Platona w Atenach, w której pozostawał przez 20 lat. Po śmierci Platona, kiedy na kolejnego kierownika Akademii zamiast niego wybrano Speuzypa, wraz z Ksenokratesem opuścił Ateny i udał się do Assos w Azji Mniejszej, gdzie wspólnie założyli własną szkołę filozoficzną. W 343 został zaproszony na dwór macedońskiego króla Filipa II, który powierzył mu wychowanie swego 13-letniego syna Aleksandra, późniejszego twórcy imperium. W roku 335 powrócił do Aten, gdzie założył Likejon, konkurencyjną do Akademii szkołę filozoficzną i naukową, wspieraną przez Aleksandra Wielkiego. Prowadził ją przez 12 lat, aż do śmierci Aleksandra w 323, kiedy opuścił miasto w obawie przed prześladowaniami stronnictwa antymacedońskiego. Osiadł w Chalkis na wyspie Eubei, gdzie zmarł w 322.

Napisał około dwustu dzieł z różnych dziedzin, kładąc fundamenty pod wiele nauk, zwłaszcza logiki formalnej, przyrodoznawstwa, psychologii, estetyki, teorii państwa i prawa. Krytykował idealizm obiektywny Platona i stworzył odmienny, kompletny system filozoficzny, opierający się na empirii i obejmujący całość dostępnej wiedzy. Jego dorobek i system filozoficzny wywarły wielki wpływ na rozwój nauki i filozofii europejskiej, zwłaszcza w średniowieczu.