Muzyka w Herzenburgu to powojenne opowiadanie Tadeusza Borowskiego, opisujące realia codziennego życia społeczno-politycznego w Niemczech tuż po II wojnie światowej.
Narrator udaje się do fikcyjnego, nieco sennego, miasteczka Herzenburga, położonego blisko granicy z Niemcami Zachodnimi. Narracja skupia się wokół koncertu chopinowskiego, na którym spotykają się mieszkańcy — są wśród nich zarówno zwolennicy dawnego nazistowskiego porządku, jak i jego zdecydowani przeciwnicy. Gościem specjalnym na wydarzeniu jest żydowski profesor, Heinrich Q. — pierwowzorem tej postaci był Victor Klemperer, niemiecki filolog żydowskiego pochodzenia, romanista, pisarz, dziennikarz i przedsiębiorca, któremu dedykowany jest tekst.
W trakcie koncertu dochodzi do konfrontacji profesora z mieszkańcami; gość opowiada się zdecydowanie przeciwko hitleryzmowi i wojnie, co nie do końca znajduje uznanie zgromadzonej publiczności. Ścierają się zatem poglądy polityczne i racje moralne bohaterów, a dramaturgii całej sytuacji dodaje pojawienie się na scenie byłego żołnierza niemieckiego i jeńca sowieckiego, Heinza Lohnera, mającego zadawnione porachunki z Heinrichem Q.
Muzyka w Herzenburgu przedstawia skomplikowany obraz życia w powojennych Niemczech, ukazując złożone relacje pomiędzy rożnymi członkami niemieckiego społeczeństwa, mającymi odmienny stosunek do nazizmu i konsekwencji jego upadku. Autor kładzie nacisk na kształtowanie się nowego pokolenia młodych Niemców, które, jak ma nadzieję profesor Heinrich Q., przywróci niemieckiemu społeczeństwu godność i spokój.
