- Kondycja ludzka: 1
- Los: 1
- Matka: 1
- Morze: 1 2
- Trup: 1
- Wdowa: 1
pisownia wielką literą: breton > Breton; niech > Niech (Uśnij, dziecię, uśnij! Niech cię sen rozmarzy!)
leksyka: śród > wśród; naleźli > znaleźli
interpunkcja usunięto przecinek: śpiewa fala bez rubieży, śpiew swój (W duszy twej już śpiewa fala bez rubieży/ Śpiew swój synom słodki, gorzki dla macierzy.)
Anatole le BrazKołysankatłum. Bronisława Ostrowska
1
Uśnij, dziecię, uśnij! Niech cię sen rozmarzy!
Przyjmij Bóg w opiekę dzielnych marynarzy!
Śpiewaj, śpiewaj, stara, twoją pieśń bez końca:
Morze się podnosi przy blasku miesiąca.
5Gdy na okręt pójdziesz, tedy wicher morza
Będzie cię kołysał wśród wodnego łoża.
Śpiewaj, śpiewaj, stara, twoją pieśń bez końca:
Morze się podnosi przy blasku miesiąca.
10Śpiew swój synom słodki, gorzki dla macierzy
[2].
Śpiewaj, śpiewaj, stara, twoją pieśń bez końca:
Morze się podnosi przy blasku miesiąca.
Nie znaleźli w fiordach twego ojca ciała!
Tyś się rodził wówczas: jam nie zapłakała.
15Śpiewaj, śpiewaj, stara, twoją pieśń bez końca:
Morze się podnosi przy blasku miesiąca.
Kołysankę śpiewa i kolebie trupy.
Śpiewaj, śpiewaj, stara, twoją pieśń bez końca:
20Morze się podnosi przy blasku miesiąca.
Uśnij, dziecię, uśnij! Niech cię sen rozmarzy!
Przyjmij Bóg w swą pieczę dzielnych marynarzy!
Śpiewaj, śpiewaj, stara, twoją pieśń bez końca:
Morze się podnosi o blasku miesiąca,
25
Bowiem my was rodzim tej gorzkiej głębinie:
Kto Bretonem
[3] zrodzon, ten żeglarzem zginie.