- Choroba: 1
- Kobieta "upadła": 1
- Łzy: 1
- Miłość: 1
- Miłość niespełniona: 1 2
- Powitanie: 1
- Sługa: 1
- Spotkanie: 1
- Śmierć: 1
- Wdowa: 1
pisownia łączna / rozdzielna: zdaleka > z daleka; pokryjomu > po kryjomu
Anatole le BrazMonna Kerywel[1]tłum. Bronisława Ostrowska
1
Monna Kerywel, gdy swe owce spędza,
Gdy na pole idzie ponad jasny zdrój,
Wraz z krzyżykiem złotym, święconym przez księdza,
Monna Kerywel kładzie najpiękniejszy strój.
5
I powitał słodko Monnę Kerywel.
Bogaty go ubiór dostojnie obleka,
A mowa jest jako wonnych kwiatów biel.
10Szlachetnemu panu, co pozdrowił ją…
Lecz jej serce tonie w ciepłych łez zalewie:
Jutro Monna Kerywel zaleje się łzą.
Zimny wicher nocny goni kłęby tucz
[2]…
15Kiedy świetny rycerz zniknął z koniem w dali,
Serce Monny Kerywel łzą się lało z ócz
[3].
Tedy Monna Kerywel rzecze matce swej:
«Córa matki mojej ma dziś serce chore,
20I zarazą sklętą
[5] jest choroba jej…»
— «Nie rozpaczaj, Monna, rada tu się znajdzie:
Oto ci zbudujem nowy biały dom,
Dom ci wybudujem na Wysokiej Landzie,
Byś tam w tajemnicy dała płynąć łzom.
25
WdowaBędziesz płakać wiecznie w twoim nowym domu:
Płakać w dzień i w nocy! Płakać w skwar i w śnieg!
Aż rzekną, żeś wdowa, co tam po kryjomu
Opłakuje męża, który w morzu legł.»
Sługa— «Na Wysokiej Landzie nadmiar
[6] smutno będzie.
30Chciejcież mi przynajmniej dać — na żywy Bóg —
Przyjaznego sługę, co tam wraz osiędzie
[7],
By mi niecić ogień, wodę nosić mógł!»
— «Monna! ty nie będziesz mieć wiernego sługi!
W twoim nowym domu będziesz sama żyć!
35Sama z zimnym wiatrem ponad polne smugi
Na Wysokiej Landzie będziesz łkać i śnić.»
*
Krzyżyk włóż i piękną uczyń się do snu:
Oto słodki rycerz dzisiaj cię odnajdzie —
40Lecz zaślubnik zmarłych, rycerz-duch, Anku
[8]!