Motyw: Chłop w utworze Płomienie

— Czy ty rozumiesz — wołał Adaś — dlaczego musiały upadać nasze powstania? Chłop był nawozem wdeptanym w...

I całkiem to oni, jak te instytutki, książeczkami się mieniają. A nie, to jeszcze lepiej...

A do Polski to ja już nie wrócę. Bagnet ja w partii pod nogi rzuciłem...

Był tam niedaleko od Myszyńca folwark; i pan tam mieszkał młody. Prawdziwy szlachcic. Partiom on...

Nie, nie pojadę ja już do Polski. Kościoły tam i księża, panowie i księża. Nic...

Zjecie wy tę Polskę jak wszy, jasne pany — rzekł, zwracając się do mnie. — Świętych obrazków...

— Słuchaj ty, co ci powiem, albo nie słuchaj. Ty sam sobie w sumienie dobrze patrz...

— Przyjrzę się, co tam jest, jak tam się ludzie z podziemia rwą, i wrócę.

— Wrócisz...

Gdybyście nie byli wy pany, gdyby się tam poruszyła masa siermiężna, to może by i...

Milczysz, paniczyku? Samemu na dnie duszy głos mówi, że tak. Wróć się, jasny panie, wróć...