Brzydkie kaczątko to jedna z najsłynniejszych baśni Hansa Chrystiana Andersena. Opowiada historię pisklęcia, które wykluło się i wychowało w kaczej rodzinie i jako inne, większe, brzydsze od żółtych kaczątek, przez długi czas musiało znosić przykre docinki i szyderstwa.
Baśń Andersena zwraca uwagę na uniwersalny problem — oceniania ludzi przez pryzmat ich wyglądu, nieakceptowania inności, niezważania na unikalne zalety, osobowość i wrażliwość drugiej osoby. Piętnuje także niewłaściwą postawę wobec osób odmiennych niż my sami.
Na baśniach Hansa Christiana Andersena wychowały się całe pokolenia, a przecież niewiele brakowało, by wcale nie powstały. Marzeniem młodego Andersena była kariera aktorska, próbował też sił jako autor sztuk teatralnych, jednak na szczęście dla świata fantazji, nie osiągnął zbyt spektakularnych sukcesów. Wykształcenie zdobył dzięki stypendium królewskiemu. Był niespokojnym duchem, wiele podróżował, utrzymywał kontakty m.in. z duńskim filozofem Kierkegaardem i angielskim pisarzem Dickensem. Baśnie, których uzbierało się kilka tomów, nie są jego jedynym dziełem (pisał również powieści, opowiadania, sztuki teatralne i wiersze), choć z pewnością najbardziej znanym. Sam podkreślał, że są przeznaczone zarówno dla dzieci, jak i dorosłych.