*** [Była sobie raz Elżunia...]

Autorka nieznana - hasło to odnosi się zarówno do utworów plastycznych, jak i literackich, których autorka pozostaje bezimienna, choć jest zapewne konkretną osobą, o której można by ustalić jakieś przypuszczalne informacje, jak również do utworów będących najprawdopodobniej dziełem pewnej zbiorowości, np. cechu.

W przypadku literatury do dzieł o autorze zbiorowym zaliczyć można utwory ludowe lub niektóre dzieła starożytne, których powstanie ginie w mrokach dziejów: zrodzone w kulturze oralnej, były powtarzane i zapamiętywane przez kolejnych słuchaczy. Z czasem ktoś zapisywał zapamiętany utwór, niekiedy powstawało kilka niezależnych zapisów. Po epoce antycznej, kiedy twórczość miała zapewniać autorom indywidualną, ,,imienną" nieśmiertelność - na początku średniowiecza za cnotę twórców uznawano anonimowość. Sztuka miała służyć chwale Boga, religii, kraju - instytucjom trwalszym od znikomego i mało istotnego jednostkowego bytu. Legendy, mity, wiele kronik czy pieśni - teksty ważne dla całych społeczności, to często dzieła, których autorów nie sposób wskazać.