Jedna z najbardziej znanych baśni Hansa Christiana Andersena, początkowo publikowana pod tytułem Dziecię Elfów. Opowiada o losach maleńkiej dziewczynki, zrodzonaej z ziarnka, która zostaje uprowadzona z domu rodzinnego, a następnie przeżywa wiele przygód.
Tytułowa Calineczka zostaje wykradziona przez ropuchę, która pragnie, by dziewczynka została żoną jej syna. Nieszczęśliwej Calineczce nie podoba się ten plan. Udaje się jej uciec i od tej pory spotyka na swojej drodze różne zwierzęta, które pomagają jej przetrwać. Niektórym zaś z nich ona sama, choć jest tak nieduża, potrafi pomóc.
Na baśniach Hansa Christiana Andersena wychowały się całe pokolenia, a przecież niewiele brakowało, by wcale nie powstały. Marzeniem młodego Andersena była kariera aktorska, próbował też sił jako autor sztuk teatralnych, jednak na szczęście dla świata fantazji, nie osiągnął zbyt spektakularnych sukcesów. Wykształcenie zdobył dzięki stypendium królewskiemu. Był niespokojnym duchem, wiele podróżował, utrzymywał kontakty m.in. z duńskim filozofem Kierkegaardem i angielskim pisarzem Dickensem. Baśnie, których uzbierało się kilka tomów, nie są jego jedynym dziełem (pisał również powieści, opowiadania, sztuki teatralne i wiersze), choć z pewnością najbardziej znanym. Sam podkreślał, że są przeznaczone zarówno dla dzieci, jak i dorosłych, dla wszystkich, niezależnie od wieku.