Motyw: Rośliny w utworze Cierpienia młodego Wertera

Jest mi tutaj zresztą bardzo dobrze. Samotność, to balsam nieoceniony dla mego skołatanego serca. Miejscowość...

O, jakże szczęśliwym się czuję, że serce moje odczuwać może ową pełną prostoty radość człowieka...

Opowiada, ja idę obok niego, zrywam kwiaty przydrożne, układam je starannie w bukiet, potem rzucam...

— Szukam kwiatów! — odparł z głębokim westchnieniem. — Ale nie mogę znaleźć! — Nie pora teraz na kwiaty...