- Kochanek: 1
- Łzy: 1
- Miłość: 1
- Ogień: 1
- Rozum: 1
Jan Andrzej MorsztynCuda miłości[1]
1
Nie żyjąc, jako ogień w sobie czuję?
Jeśli tym ogniem sam się w sobie psuję,
Czemuż go pieszczę, tak się w nim kochając?
5
ŁzyJak w płaczu żyję, wśród ognia pałając?
Czemu wysuszyć ogniem nie próbuję
Płaczu? Czemu tak z ogniem postępuję,
Że go nie gaszę, w płaczu opływając?
Ponieważ wszytkie w oczach u dziewczyny
10Pociechy, czemuż muszę od nich stronić?
Czemuż zaś na te narażam się oczy?
RozumCuda te czyni miłość, jej to czyny,
Którym kto by chciał rozumem się bronić,
Tym prędzej w sidło z rozumem swym wskoczy.