- Kara: 1
- Kochanek: 1
- Los: 1
- Miłość: 1 2
- Miłość niespełniona: 1
- Pozory: 1
- Rozum: 1
- Zemsta: 1
Mikołaj Sęp SzarzyńskiDo Anusie
1Siebie muszę, nie ciebie, w tej mierze winować:
Dawałaś znać i mową i postawą twoją,
Że[ś] gardziła stateczną
[1] uprzejmością moją.
5Baczyłem
[2] ja to wszytko, ale me baczenie
Obłędliwa nadzieja miała w podłej cenie
[3]
I niebacznem afektem rozum mój wiązała,
Że mi się twa niewdzięczność uprzejmością zdała.
10Tuszyłem
[4] ja, żeś miała k mojej powolności
Serce twoje nakłonić; a to nie srogości
Przyczytałem
[5], iżem nic nie znał łaskawego,
Mówiąc: „Co od wstydliwej pożądać inszego?”
15Nieużyte twe serce. Przeto co rzec temu,
Jedno się o to starać, aby miejsce miała
Gdzie indzie ma powolność, z której się ty śmiała?
Śmiałaś się, lecz się boję, abyś nie płakała;
Bo coby sprawiedliwa Nemezis
[6] działała,
20Która zawsze takową odmierza każdemu
Miarą, jakową mierzył kto przedtem drugiemu?