- Bóg: 1
- Czas: 1
- Dusza: 1
- Dziedzictwo: 1
- Kondycja ludzka: 1
- Kwiaty: 1
- Mądrość: 1
- Pozory: 1
- Prawda: 1
- Przemijanie: 1
- Wiedza: 1
- Wzrok: 1
Adam AsnykDo młodych
1Szukajcie prawdy jasnego płomienia,
Szukajcie nowych, nieodkrytych dróg!
Coraz się dusza ludzka rozprzestrzenia
5I większym staje się Bóg!
KwiatyChoć otrząśniecie kwiaty barwnych mitów
,
Choć mgłę urojeń zedrzecie z błękitów —
Ludziom niebiańskich nie zbraknie zachwytów,
10Lecz dalej sięgnie ich wzrok.
I zapomina o wczorajszych snach:
Nieście więc wiedzy pochodnię na czele
I nowy udział bierzcie w wieków dziele —
15Przyszłości podnoście gmach!
Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy,
Choć macie sami doskonalsze wznieść:
Na nich się jeszcze święty ogień żarzy,
I miłość ludzka stoi tam na straży,
20I wy winniście im cześć!
Ze światem, który w ciemność już zachodzi
Wraz z całą tęczą idealnych snów,
Prawdziwa mądrość niechaj was pogodzi:
I wasze gwiazdy, o zdobywcy młodzi,
25W ciemnościach pogasną znów!