- Czas: 1
- Kondycja ludzka: 1
- Los: 1 2
- Łzy: 1
- Praca: 1
- Szczęście: 1 2
Mikołaj Sęp SzarzyńskiDo Zosie
1
Nic to, że się obrotne koło czasem toczy
Fortuny niespokojnej nie wedle twej wolej
[1]:
Nie nędza to w społecznej
[2] być [z] światem niewoli.
5Człowieka tak szczęsnego na świecie nie było,
Któregoby nieszczęście w niwczem
[3] nie ruszyło:
Niebieskich to duchów stan; u nas, tu na ziemi,
Wesołe się mieszają sprawy z troskliwemi.
Na to pomniąc
[4], frasunkiem nie psuj głowy sobie:
10Przyrodzenie fortuny, nie gniew szkodzi tobie;
Lecz, jak przyjacielowi, tak też jej rozumiej,
Prócz frasunku
[5] postępki takie znosić umiej.
Strzeż się, by cie fortuna niewdzięczną nie znała,
Która cie z młodości twej prawie piestowała
15I tak ci wiele dobra samej użyczyła,
Na któremby przestało ludzi szczęściu siła
[6].
Czas, LosA też nie wiem, skąd żałość ta na cie przychodzi;
Wszak się twemu staraniu wedle myśli wodzi.
Przestań jeno, gdy tak chce mieć fortuna, na tem,
20A to, czego ty żądasz, przydzie snadnie za tem.
A dłużej trwa to, co się z więtszą pracą stawi.
Co też wiesz, jeśli temu szczęście nie folguje?
Aby wdzięczniejsze było, lekko postępuje.