Studium w szkarłacie

Ur.

22 maja 1859 w Edynburg

Zm.

7 lipca 1930 w Windlesham Manor

Najważniejsze dzieła:

Dolina trwogi (1915), Pies Baskerville'ów, Studium w szkarłacie, Znak czterech, Groźny cień, Zaginiony footbalista (zbiór)

Pisarz angielski urodzony w Szkocji, znany przede wszystkim jako twórca powieści i opowiadań kryminalnych, które łączy jeden bohater: Sherlock Holmes. Pierwowzorem postaci sławnego detektywa był profesor Joseph Bell, pionier w zakresie medycyny sądowej (Doyle uczęszczał na jego zajęcia, a następnie pracował pod jego kierunkiem). Inną charakterystyczną postacią pojawiającą się w wielu tekstach Conan Doyle'a jest szalony naukowiec George Challenger. Z wykształcenia lekarz, do czterdziestego roku życia Doyle wykonywał swój zawód, później dopiero poświęcił się całkowicie pisarstwu, jednak pisał opowiadania i publikował je w czasopismach już jako student. Oprócz powieści detektywistycznych jego dorobek prozatorski obejmuje również powieści historyczne (Micah Clarke, Biała Kompania, Przygody brygadiera Gerarda), powieści sciece fiction (seria z profesorem Challengerem, m.in. The Lost World, The Poison Belt czy The Disintegration Machine). Śmierć wielu bliskich w niedługim czasie (m.in. żony w 1906 roku i syna w czasie I wojny światowej) skłoniła Doyle'a do zainteresowania się spirytyzmem. Pisarz angażował się w sprawy polityczne, uczestniczył m.in. jako lekarz-ochotnik w wojnie burskiej i był autorem broszury usprawiedliwiającej rolę, jaką Wielka Brytania odegrała w tym konflikcie (później także obszerniejszej pracy historycznej na ten temat). Wspomniana broszura, jak uważał sam Doyle, przyczyniła się do tego, że w 1902 roku został uhonorowany tytułem szlacheckim. Z dokumentów wynika, że podczas chrztu Doyle otrzymał trzy imiona: Arthur Ignatius Conan, jednak pisarz chciał, by ostatnie z nich stanowiło drugi człon jego nazwiska.