- Kwiaty: 1
- Miłość: 1
- Noc: 1
- Pocałunek: 1
- Poeta: 1
- Rozkosz: 1
Maria Grossek-KoryckaNoc
1
Ostro na nim wyrzyna czarnych murów brzegi,
Łyskają w cieniu tylko szkłem okien szeregi —
Tam w puchach toną ludzkich ciał lilie i róże…
5Pozorny sen!… na każdym takim ciemnym piętrze
Szał czuwa! korzystając z ciemności i ciszy,
Wije się w spazmach szczęścia, piersią szybko dyszy,
Wziewając szept gorący w ciemne, ciche wnętrze…
10Akacja, obciążona białymi bukiety,
Wsunęła gałąź w izbę samotną Poety…
On kładł na nią policzek i całował kwiaty!…
To ta noc temu winna!… Gdy zaczną wibrować
W srebrnej masie powietrza: Szał, Miłość, Rozpusta,
15Każde żyjące, choćby też najczystsze usta
W taką noc muszą jeszcze coś w świecie całować!