ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

Józef Flawiusz, Wojna żydowska

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Poruszający dokument bohaterstwa, okrucieństw i cierpień wywołanych wojną. Historia żydowskiego powstania przeciwko Rzymowi, spisana przez świadka i bezpośredniego uczestnika walk, dowódcę powstańców w Galilei.

Napisane w języku greckim dzieło Józefa Flawiusza, przeznaczone było dla czytelników nieznających zawikłanych dziejów jego ojczyzny. Autor rozpoczyna więc Wojnę żydowską (tytuł tłumaczenia Andrzeja Roztworowskiego zmieniono z rozbudowanego: Dzieje wojny żydowskiej przeciwko Rzymianom w trosce o rozpoznawalność utworu) od czasów dwa i pół wieku wcześniejszych, kiedy to wybuchło zwycięskie żydowskie powstanie narodowowyzwoleńcze przeciwko hellenistycznemu królowi Antiochowi IV Epifanesowi, a jednocześnie po raz pierwszy w regionie zaznaczyła się polityczna obecność Rzymian. Opisuje stuletnie panowanie dynastii Machabeuszy i jej schyłek, popadnięcie w zależność od Rzymu, przejęcie rządów przez Heroda Wielkiego, nieudane powstanie antyrzymskie po jego śmierci, a następnie całkowitą utratę państwowości. Po sześćdziesięciu latach rzymskiego panowania wybucha kolejne powstanie żydowskie, tym razem zakończone ogromnymi zniszczeniami, oblężeniem Jerozolimy i zburzeniem Świątyni.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Józef Flawiusz
Aut. Jan Caspar Philips, domena publiczna, Wikimedia Commons

Józef Flawiusz

Ur.
37 r. w Jerozolima
Zm.
ok. 100 r. w Rzym
Najważniejsze dzieła:
Wojna żydowska, Dawne dzieje Izraela (Starożytności żydowskie), Przeciw Apionowi, Autobiografia

Historyk żydowski piszący po grecku. Urodzony w Jerozolimie jako Josef Ben Matatia (syn Mateusza), pochodził ze znakomitego rodu kapłańskiego. W roku 64 został wysłany do Rzymu z misją przekonania cesarza Nerona, by uwolnił więzionych kapłanów jerozolimskich. Początkowo niechętny powstaniu przeciw Rzymianom, po jego wybuchu, w roku 66, objął dowództwo nad powstańcami w Galilei. Po zaciekłej obronie twierdzy Jotapata dostał się do niewoli. Przepowiedział wrogiemu naczelnemu dowódcy, Wespazjanowi, że zostanie cesarzem, i po dwóch latach, kiedy zapowiedź się spełniła, został uwolniony. Pozostał z wojskami rzymskimi do końca wojny, służąc jako negocjator między Rzymianami a obrońcami Jerozolimy. Po wojnie osiadł w Rzymie, otrzymał rzymskie obywatelstwo, przyjął nazwisko swoich patronów, Flawiuszów, i poświęcił się pracy pisarskiej.