ZBIÓRKA KRYZYSOWA
Potrzebujemy 125 tys. zł do końca 2024 roku, żeby móc dalej funkcjonować. Dlaczego?

Egon Erwin Kisch, Raj amerykański

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Raj amerykański (oryg. Paradies Amerika) — reportaż z kilkumiesięcznej podróży Egona Kischa do Stanów Zjednoczonych na przełomie 1928 i 1929 roku — ukazuje mroczne oblicze Ameryki, odarte z blichtru reklamy, blasku hollywoodzkich gwiazd i mitu kariery „od pucybuta do milionera”. Po stu niemal latach od ukazania się wydaje się niezwykle aktualnym, zawierającym głęboką prawdę tekstem.

Razem z doktorem Beckerem, alter ego autora, mamy okazję przyjrzeć się warunkom podróży morskiej z Europy do Ameryki, zwiedzić Nowy Jork w dniu wyborów prezydenckich, obejrzeć na Manhattanie więzienie Tombs, rażąco różne od więzień europejskich, poznać najważniejsze budowle stołecznego Waszyngtonu. Bohater odwiedza wielki nowojorski port u ujścia rzeki Hudson, zamieszkiwaną przez czarnych mieszkańców dzielnicę Huston, przeprowadza rozmowę z popularnym lewicowym pisarzem Uptonem Sinclairem, zwiedza wytwórnię banknotów i kolejne więzienia, dla mężczyzn i dla kobiet, położone na wyspie pomiędzy Manhattanem i Long Island. Przypadkowo napotyka marynarza, dzięki któremu dowiaduje się, że bez ponoszenia kosztów może popłynąć przez Kanał Panamski do Kalifornii: jako niepłatny, niewykwalifikowany pracownik na statku towarowym. Dzięki temu odwiedza Los Angeles, opisuje funkcjonowanie wytwórni filmowych w Hollywood, spekulacje działkami budowlanymi i przemysłowe wydobywanie złota rujnujące środowisko naturalne.

W Raju amerykańskim Egon Kisch ukazuje kraj będący Ziemią Obiecaną dla wielu obywateli w Europie, ciągle leczącej wówczas rany po I wojnie światowej. Wcielony w postać doktora Beckera narrator tych reportaży patrzy trzeźwym okiem Europejczyka o lewicowej wrażliwości na przeżywającą burzliwy rozwój kulturę Stanów Zjednoczonych. Odwiedzając Nowy Jork, Chicago, Detroit, San Francisco czy Hollywood, zagląda pod podszewkę rzeczywistości. Idzie do kostnicy dla bezimiennych zmarłych, skarbca banku na Wall Street i do więzienia Sing Sing. U boku reportera czytelnik odwiedza hollywoodzką wypożyczalnię strojów i ogląda mecz footballu amerykańskiego. Z różnorodności tej jednak wyłania się obraz spójny ideowo i estetycznie.

Jednym z przewodników po Ameryce jest dla Egona Kischa ikona historii kina, twórca niezapomnianej postaci eleganckiego trampa z charakterystycznym wąsikiem, melonikiem i laseczką:

„Chaplin? (…) jest on jednym ze sprawiedliwych, dla których Ameryka musi być chroniona przed losem Sodomy i Gomory”.

Kisch wprowadza nas do atelier artysty, gdzie powstają właśnie Światła wielkiego miasta, i pokazuje kulisy pracy aktorskiej i reżyserskiej nad filmem niemym.

Jednak sylwetki wyjątkowych jednostek, takich jak Charlie Chaplin i społecznie zaangażowany pisarz Upton Sinclair, stanowią nieliczne jaśniejsze punkty w tym reporterskim obrazie Stanów Zjednoczonych.

Ameryka końca lat 20 XX wieku, trzeźwo postrzegana i opisywana, to nie tyle Charlie Chaplin i Hollywood, ale raczej wyzysk robotników w fabrykach Forda, bandycka działalność Ala Capone, prohibicja, rasizm, bezrobocie, włóczędzy poszukujący pracy (tzw. hobo) i wyszukane nagrobki na cmentarzu dla psów. Jej głównymi cechami zdają się być: tandeta i pozory; reklama zasłaniająca pustkę. I to w każdej z dziedzin życia ludzkiego.

Raj amerykański (oryg. Paradies Amerika) Egona Erwina Kischa ukazał się w 1929 roku. Polskie tłumaczenie E. Grodzkiego powstało szybko i zostało opublikowane w 1931 r. przez warszawskie Wydawnictwo Współczesne w dwóch częściach: pierwsza wyszła pod właściwym tytułem, zaś drugiej nadano tytuł Targ świata. Jakkolwiek pochodzi on zapewne od tłumacza lub wydawcy, wskazuje na podstawową prawdę, którą w swym tomie reportażowym zawarł Kisch: że wszystko w kulturze wytworzonej przez Amerykę kręci się na bliższych lub dalszych orbitach wokół pieniądza — i Wall Street, i moda na gumę do żucia, i rozstrzelane strajki, i prowizoryczna rzeźba oraz architektura w służbie reklamy, i morderstwa nawet:

„Dopiero od kwietnia 1928 roku przestano wieszać, tylko zabijano prądem elektrycznym. Pierwszy był (…) dr Rougetti, wobec przestępstwa, dla którego szubienica i prąd elektryczny wydawały się łagodną karą; dokonał on na pewnej dziewczynie zakazanej operacji za umówione honorarium pięćdziesięciu dolarów, z czego wypłacono mu dwadzieścia pięć; gdy następnego dnia reszta nie została złożona przez przyjaciela pacjentki, doktor ten nie dokonał następnej koniecznej operacji i pozwolił pacjentce umrzeć wśród strasznych cierpień. Takiego ordynarnego, bestialskiego świństwa nie można sobie wyobrazić, bez wątpienia jest ono w Ameryce odosobnione. A jednak, a jednak — przyczyna tego jest amerykańska”.

Książka Raj amerykański Egona Erwina Kischa dostępna jest jako e-book (EPUB i Mobi dla Kindle) oraz plik PDF. Druga część w polskim tłumaczeniu opatrzona tytułem Targ świata została w niniejszej edycji połączona z pierwszą i opublikowana pod jednym, właściwym tytułem za wersją oryginalną.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Egon Erwin Kisch
KischMelbourne1934, Neverwinter~commonswiki, domena publiczna

Egon Erwin Kisch

Ur.
29 kwietnia 1885 w Praga
Zm.
31 marca 1948 w Praga
Najważniejsze dzieła:
Targ Świata, Z tajnikow szpiegostwa : sprawa pułkownika sztabu gen. Redla, Oblicze dalekiego Wschodu: (reportaż chiński), Oblicze Azji Sowieckiej, „Szalony reporter” w Australii: Wyprawa do łupków bitumicznych

Tworzący w języku niemieckim dziennikarz i pisarz żydowskiego pochodzenia, obywatel austro-węgierski, a następnie czechosłowacki, związany zarówno z rodzimą Pragą czeską, jak z Berlinem; zasłynął przede wszystkim jako ,,szalony reporter" (od tytułu tomu reportaży Der rasende Reporter 1924)
Ukończył niemiecką szkołę realną, a następnie studiował w Pradze na politechnice i uniwersytecie Karola oraz w prywatnej Wyższej Szkole Dziennikarstwa w Berlinie. W międzyczasie, na przełomie 1904/1905 odbył służbę wojskową jako tzw. jednoroczny ochotnik, jednak z uwagi na nieustanne konflikty z przełożonymi i opinię anarchisty znaczną jej część spędził w areszcie, gdzie zetknął się z lewicowcami, przeciwnikami systemu politycznego Austro-Węgier. Został zwolniony z wojska w stopniu kaprala, nie uzyskawszy stopnia oficerskiego.
Pracę dziennikarską rozpoczął w 1906 w Pradze, początkowo jako wolontariusz, a następnie związał się na kilka lat z renomowanym praskim dziennikiem „Bohemia”, gdzie został zajmował się kroniką miejską, a w l. 1910--1911 prowadził stałą rubrykę cotygodniowych felietonów pt. Prager Streifzüge (tj. ,,Przechadzki praskie”); zaczął również wydawać swoje reportaże w formie książkowej (Aus Prager Gassen und Nächten, tj. ,,Z ulic i nocy praskich”; 1912). Egon Kisch (w publikacjach przydawał sobie drugie imię Erwin), jako stały bywalec praskich lokali, w których spotykali się literaci i cyganeria, poznał wiele czołowych postaci swego czasu, takich jak Rainer Maria Rilke, Max Brod czy Franz Kafka, a także nawiązał wieloletnią przyjaźń z Jaroslavem Haškiem.