Wesprzyj Wolne Lektury 1,5% podatku — to nic nie kosztuje! Wpisz KRS 00000 70056 i nazwę fundacji Wolne Lektury do deklaracji podatkowej. Masz czas tylko do końca kwietnia :)

Antanas Kriščiukaitis-Aišbė, Kas
teisybė - tai ne melas

Pobieranie e-booka

Wybierz wersję dla siebie:

.pdf

Jeśli planujesz wydruk albo lekturę na urządzeniu mobilnym bez dodatkowych aplikacji.

.epub

Uniwersalny format e-booków, obsługiwany przez większość czytników sprzętowych i aplikacji na urządzenia mobilne.

.mobi

Natywny format dla czytnika Amazon Kindle.

Kas teisybė — tai ne melas — ten oto zbiór opowiadań zapewnił pisarzowi wysoką ocenę wśród ówczesnych twórców literatury świeckiej.

Zbiór zawiera opowiadania w sposób jasny, czasem skondensowany, czasem bardziej opisowy przedstawiający życie, postrzeganie świata i jego interpretowanie przez zwykłych ludzi wiejskich. Oni bowiem najlepiej potrafią ocenić, co jest dobre, a co złe, jakie zachowanie jest naganne, a które godne pochwały. Ostatecznie to prości ludzie dzięki temu otoczeniu, w którym się znajdują, potrafią stwierdzić, iż „co prawda — to nie kłamstwo”.

Ta książka jest dostępna dla tysięcy dzieciaków dzięki darowiznom od osób takich jak Ty!

Dorzuć się!

O autorze

Antanas Kriščiukaitis-Aišbė
Fot. Adomas Kliučinskis, domena publiczna, Wikimedia Commons

Antanas Kriščiukaitis-Aišbė

Ur.
24 lipca 1864 w Pojeziory (starostwo Pilwiszki)
Zm.
30 października 1933 w Kowno
Najważniejsze dzieła:
zbiór opowiadań Kas teisybė – tai ne melas, Iš atliekamo literato užrašų, artykuły w pismach periodycznych Lietuviškasis balsas, Vienybė Lietuvninkų, Varpas, obrazki satyryczne, felietony, tłumaczenia.

Litewski pisarz, badacz prawny, profesor, pierwszy przewodniczący Głównego Trybunału Litewskiego.

Pisarz pochodził z rodziny chłopskiej. Ojciec 13-letniego wówczas jeszcze Antanasa sprzedał domostwo w Pojeziorach i nabył lepsze gospodarstwo we wsi Būgnai, skąd też pochodzi pseudonim pisarza Aišbė (Ananas z Būgnów - Antanas iš Būgnų). Naukę pobierał początkowo w szkole podstawowej w Pojeziorach, a od 1876 r. w gimnazjum w Mariampolu. Po ukończeniu gimnazjum wstąpił na Wydział Matematyczny Uniwersytetu Petersburskiego. Wkrótce jednak zrezygnował ze studiów matematycznych, powrócił na ojczyznę i po roku przeszedł na Uniwersytet Moskiewski, gdzie w 1890 r. ukończył studia prawnicze.

Odbył służbę w wojsku Imperium Rosyjskiego, pełnił obowiązki kuratora sądowego w Moskwie i Mintauji (obecnie Jełgawa), sędziego śledczego w Nowogródku. Po powrocie na Litwę (1918 r.) został wybrany na przewodniczącego Głównego Trybunału i odtąd przez całe życie tworzył podstawy prawne państwa. Organizował Ministerstwo Sprawiedliwości, Litewski Sąd Najwyższy. Od 1923 r. – profesor na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wileńskiego, wykładowca prawa karnego. Opracował projekt Ustawy procesu karnego i program kursu prawa karnego dla studentów. Aktywnie się udzielał w życiu akademickim i społecznym.