Wierszowany utwór z 1903 roku, przedstawiający historię Majchra Gąski oraz Zofki, córki Gąskowej.
Artur Oppman, ps. „Or-Ot” (1867–1931) był wielkim miłośnikiem Warszawy, czemu dawał wyraz w swoich tekstach. Za swoją działalność artystyczną na rzecz Warszawy został nagrodzony w 1928 roku nagrodą literacką. Był bardzo lubiany przez środowisko artystyczne stolicy, którego przedstawicieli chętnie gościł w swoim domu. Istotnym elementem twórczości artysty było również przywiązanie do historii, zwłaszcza tradycji powstańczej. Jego życie i twórczość doskonale podsumował w dniu pogrzebu Oppmana Jan Lorentowicz, prezes Polskiego Pen Clubu i członek Polskiej Akademii Literatury: „Odszedł w zaświaty poeta, który w ciągu czterdziestu kilku lat swego życia twórczego miał jedną tylko namiętność: bezgraniczne ukochanie Ojczyzny.”
